Ród:Połubeńscy

From Rodovid PL

Połubińscy (pierwotnie Połubeńscy) - ród kniaziowski (książęcy) pochodzenia litewskiego, który wziął swoje nazwisko od sioła Połubniki pod Lidą, najprawdopodobniej wcześniej zwanego Połubeńsk, albo od sioła Poliubicze (Połubica) w Brzeskiem, które zostało w 1503 roku nadane kniaziowi Wasylowi Andrzejewicowi Połubeńskiemu, a które mogło być przedtem w posiadaniu jego przodków[1].

Wojciech Wijuk Kojałowicz wyprowadzał rodowód kniaziów Połubińskich od Andrzeja Olgierdowicza z dynastii Giedyminowiczów. Autorzy najnowszych publikacji w tej dziedzinie również uważają to za prawdopodobne[2].

Jeśli chodzi o herb tego rodu - podobnie jak w przypadku kniaziów Łukomskich - Paprocki i Okolski przypisywali mu herb własny, przedstawiający Jastrzębca na piersiach Orła.

Połubińscy byli rodem nadzwyczaj rozgałęzionym, w związku z czym nawet jeśli początkowo mieli jakieś większe dobra - z czasem zupełnie podupadli majątkowo. Najprawdopodobniej wciąż żyją.

Według "Słownika nazwisk współcześnie w Polsce używanych" prof. K. Rymuta w 1998 r. żyło w Polsce 421 osób noszących nazwisko Połubiński[3]. Być może niektóre z nich są potomkami historycznego rodu książąt Połubińskich.