Olechno Sudymuntowicz
From Rodovid PL
Ród | Sudymuntowicze |
Płeć | Mężczyzna |
Imię i nazwisko (po urodzeniu) | Olechno Sudymuntowicz |
Rodzice | |
Wiki-strona | wikipedia:pl:Olechno_Sudymuntowicz |
Lista wydarzeń
narodziny dziecka: ♀ Sudymuntowicz [Sudymuntowicze]
narodziny dziecka: ♀ Александра Олехнова Дочь Судимонтович [Судимонтовичи]
narodziny dziecka: ♀ Anna Sudymuntowicz [Sudymuntowicze]
narodziny dziecka: ♀ Jadwiga Sudymuntowicz [Sudymuntowicze]
narodziny dziecka: ♀ Zofia z Chożowa Sudymuntowicz (Chożowska) [Sudymuntowicze]
ślub: ♀ Jadwiga Moniwidowicz [Moniwidowicze]
Notatki
Olechno Sudymuntowicz (zm. między 13 sierpnia 1490 a 1 marca 1491) – syn Sudymunta Dorgiewicza, kanclerz i wojewoda wileński od 1477.
Pierwsza wzmianka źródłowa na temat Olechna pochodzi z 1446, kiedy otrzymał on rozmaite nadania w okolicach Grodna i Nowogródka[1]. W 1448 Olechno został podczaszym hospodarskim. W latach 1449–1453 pełnił funkcję podkomorzego Kazimierza Jagiellończyka, w latach 1458–1459 był namiestnikiem w Grodnie, zaś od 1460 w Połocku[2]. W 1454 w czasie wojny trzynastoletniej, Olechno trafił do niewoli krzyżackiej. W 1477, po śmierci Michała Kieżgajły objął urzędy kanclerza i wojewody wileńskiego. 13 sierpnia 1490, Olechno spisał testament w którym swej córce Zofii posiadłości Chożowo i Zajerze. Zmarł wkrótce po tej dacie[3].
Olechno Sudymuntowicz był dwukrotnie żonaty. Z pierwszego małżeństwa Olechna z Jadwigą Trzecielską pochodziła córka Olechna, która wyszła za mąż za Mikołaja Tęczyńskiego[4]. Po śmierci Trzecielskiej, przed 1458 Olechno ożenił się z Jadwigą Moniwidówną, córką wojewody trockiego Jana Moniwidowicza. Z drugiego małżeństwa Olechna pochodziły cztery córki[5]:
Zofia – żona księcia Aleksandra Holszańskiego,
Jadwiga – żona możnego żmudzkiego Jana Konowtowicza, marszałka hospodarskiego Stanisława Montowtowicza oraz kasztelana trockiego Stanisława Kieżgajły.
nieznana z imienia – pierwsza żona Stanisława Kieżgajły,
Anna – zakonnica reguły świętego Franciszka.
Od dziadków do wnuków
ślub: ♀ Jadwiga Sudymuntowicz
śmierć: 1555