Ród:Ostrogscy

From Rodovid PL

Ostrogscy – ród kniaziowski (książęcy), biorący swe nazwisko od Ostroga na Wołyniu, prawdopodobnie pochodzący od dynastii Rurykowiczów i ich linii panującej nad księstwem pińsko-turowskim tj. od Światopełka II. Ich boczną linią byli książęta Zasławscy, używający także nazwiska Zasławscy-Ostrogscy.

Pomimo tego że sprawą pochodzenia Ostrogskich zajmowało się wielu badaczy, nie jest dziś możliwe jednoznaczne określenie ich rodowodu. Tomasz Kempa, autor monografii Dzieje rodu Ostrogskich (Toruń 2002), przychyla się do tezy o pochodzeniu Ostrogskich od książąt turowsko-pińskich lub według niego mogli oni być potomkami jeszcze jakiejś innej linii Rurykowiczów (bardzo rozrodzonych), którzy posiadali dobra w ziemi czernihowskiej, siewierskiej lub też Rurykowiczów z linii słonimsko-nowogródzkiej.

Spis treści

1 Herb
2 Znani przedstawiciele rodu
- 2.1 Kobiety
- 2.2 Mężczyźni
3 Bibliografia
4 Odnośniki (Linki)

[edytuj] Herb

Znane są dwa warianty herbu. Opisy zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

Ostrogski I Książę: W polu czerwonym, nad księżycem złotym pół toczenicy srebrnej z takąż rogaciną zaćwieczoną i gwiazdą w środku złotą. Tarcza zwieńczona mitrą książęcą i podbita płaszczem gronostajowym.

Ostrogski II: Na tarczy czterodzielnej: w polu I - święty Jerzy przebijający smoka, w II - pod półpierścieniem ze strzałą srebrną bez opierzenia na barku półksiężyc z gwiazdą między rogami, w III - w środku półpierścienia barkiem w dół strzała bez opierzenia przekrzyżowana, w IV - Pogoń litewska. Nad tarczą mitra książęca.

Wizerunek tego wariantu herbu na portrecie Elżbiety Ostrogskiej ma inną kolejność godeł w polach II, III, IV. W polu II jest Pogoń, w III Leliwa z Ogończykiem, w IV strzała przekrzyżowana na połowie toczenicy. Herb wzbogacono też o klejnot, w którym trzy pióra strusie.

Klejnot herbu Ostrogskich pojawił się także na pieczęci Konstantego Ostrogskiego z 1569, było nim godło herbu Ogończyk.

Większość przekazów ikonograficznych, dotyczących tego herbu, mówi o czerwonym polu. Jednakże z niewiadomych przyczyn, Juliusz Karol Ostrowski zrekonstruował barwę pola jako błękitną.

[edytuj] Znani przedstawiciele rodu

[edytuj] Kobiety

Anna Alojza Chodkiewiczowa (1600-1654) - żona hetmana Jana Karola Chodkiewicza
Anna Ostrogska z Kostków (1575-1635) – księżna herbu Dąbrowa. Córka Jana i Zofii.
Beata z Kościeleckich Łaska primo voto Ostrogska (1515–1576) – córka Katarzyny Telniczanki i Andrzeja Kościeleckiego, podskarbiego koronnego.
Zofia Lubomirska z Ostrogskich (1595-1622) – polska księżna,poślubiła w 1613 roku Stanisława Lubomirskiego. Jedną z najbogatszych polskich szlachcianek (w posagu wniosła 18 miast, 313 wsi i 163 folwarki w Małopolsce i na Rusi).
Elżbieta Ostrogska, znana jako Halszka Ostrogska lub Halszka z Ostroga (1539-1582) – córka księcia Ilii (Eliasza) Ostrogskiego i Beaty Kościeleckiej, dziedziczka ogromnej fortuny - na skutek czego padła ofiarą intryg matrymonialnych i politycznych.
Eufrozyna Ostrogska
Katarzyna Radziwiłłowa z Ostrogskich
Zofia Ostrogska z Tarnowskich, księżna, herbu Leliwa, (1534-1570), córka hetmana Jana Tarnowskiego i jego trzeciej żony Zofii Szydłowieckiej.
Katarzyna Zamoyska z Ostrogskich (1602 − 1642) – córka księcia Aleksandra Ostrogskiego i Anny z Kostków.

[edytuj] Mężczyźni

Aleksander Ostrogski (1571-1603) - wojewoda wołyński
Błogosławiony Fedor (Teodor) Ostrogski (1360–1446), syn Daniela Ostrogskiego, uczestnik uczestnik Bitwy pod Dąbrownem/Grunwaldem.
Konstanty Ostrogski (ok. 1460-1530) - hetman wielki litewski
Ilia (Eliasz) Ostrogski, ukr. Ілля Острозький, (1510-1539) – książę wołyński, starosta bracławski i winnicki, jedyny syn Konstantego Ostrogskiego i jego pierwszej żony Tatiany Anny Holszańskiej.
Janusz Ostrogski (1554-1620) - kasztelan krakowski, wojewoda wołyński
Janusz Paweł Ostrogski
Konstanty Ostrogski (zm. 15300 - hetman wielki litewski, zwycięzca bitwy pod Orszą (1514) z Moskalami i bitwy pod Olszanicą (1527) z Tatarami.
Konstanty Wasyl (Bazyli) Ostrogski (1526-1608) - książę, ruski magnat, starosta włodzimierski, wojewoda kijowski od 1559 roku i marszałek ziemski wołyński (1550), poczwórny senator, dowódca wojsk i obrońca kresów przeciwko Tatarom, działacz oświatowy, rozwijający kulturę i oświatę na Wołyniu, założyciel szkoły i drukarni, tworząc z miasta Ostroga wybitne ognisko oświaty i gromadząc uczonych na swym dworze. Wydawca Biblii Ostrogskiej.
Władysław Dominik Ostrogski-Zasławski herbu własnego (1618-1656) – książę, ordynat ostrogski, koniuszy wielki koronny od 1636, wojewoda sandomierski (od 1645), wojewoda krakowski (od 1649), starosta łucki (1639-1653), regimentarz wojsk koronnych (1648), magnat w Koronie.