Spytek Wawrzyniec Jordan z Zakliczyna Herbu Trąby b. 1518 d. 11 marzec 1568
From Rodovid PL
Ród | Jordanowie |
Płeć | Mężczyzna |
Imię i nazwisko (po urodzeniu) | Spytek Wawrzyniec Jordan z Zakliczyna Herbu Trąby |
Rodzice
♂ Mikołaj Jordan [Jordan] d. 1521 ♀ Anna Tarnowska-Jarosławska [Tarnowscy-Jarosławscy] b. 1482 d. 1514 | |
Wiki-strona | wikipedia:pl:Spytek_Jordan |
Lista wydarzeń
1518 urodzenie:
narodziny dziecka: ♀ Elżbieta Jordan (Boner, Ligęza) [Jordan] d. > 1575
narodziny dziecka: ♀ Zofia Jordan [Jordanowie]
nadanie tytułu: podskarbi koronny
ślub: ♀ Anna Sieniawska (Jordan) [Sieniawscy] d. 1574
11 marzec 1568 śmierć: Mogilany
Notatki
Spytek Wawrzyniec Jordan lub Wawrzyniec Spytek Jordan z Zakliczyna herbu Trąby (ur. 1518, zm. 11 marca 1568 w Mogilanach[1]) – podskarbi wielki koronny od 1550, kasztelan krakowski od 1565, wojewoda krakowski od 1561 i sandomierski od 1555, kasztelan sądecki od 1549. Pełnił ważną rolę polityczną w Polsce doby Zygmunta Augusta, był m.in. czołowym przeciwnikiem koronacji Barbary Radziwiłłówny na królową Polski. Był także przeciwnikiem ruchu egzekucji praw i egzekucji dóbr.
Był pierwszym wybitnym przedstawicielem znanego małopolskiego szlacheckiego rodu Jordanów. Syn Mikołaja Jordana i Anny z domu Melsztyńskiej[3]. Był znanym nie tylko w Polsce miłośnikiem sztuki. W swoim dworze w Myślenicach, a następnie w pobliskich Mogilanach otaczał się pisarzami, uczonymi, humanistami[4]. To właśnie w Myślenicach powstało Zwierciadło i trzecia księga Żywota człowieka poczciwego Mikołaja Reja.
Utrzymywał kontakty z różnowiercami, ale choć sam Jan Kalwin zachęcał go do zmiany wiary, do końca życia pozostał katolikiem.
Spytek Jordan był człowiekiem majętnym. Sam Zygmunt August pożyczał od Spytka jakieś sumy pieniężne. Poza kluczem myślenickim, melsztyńskim (wraz z dawną rodową siedzibą, zamkiem w Melsztynie) i licznymi starostwami posiadał kamienicę na Rynku w Krakowie (w miejscu dzisiejszego Pałacu Wodzickich).[5] Z małżeństwa z Anną Sieniawską – córką hetmana Mikołaja Sieniawskiego pozostawił jedynie córki, m.in. Elżbietę, żonę Stanisława Bonera (syna Seweryna Bonera), a później Mikołaja Ligęzy, oraz Zofię, żonę Samuela Zborowskiego.
Został pochowany w kościele św. Katarzyny w Krakowie w mauzoleum rodziny Jordanów.
Od dziadków do wnuków
nadanie tytułu: Великий гірничий майстер
śmierć: < 1467
nadanie tytułu: dworzanin królewski
ślub: ♀ Elżbieta Jordan (Boner, Ligęza)
śmierć: 1603